Celebrate day

เมื่อวานหลังจากสอบภาษาอังกฤษเสร็จ ก็ชวนพรรคพวก น้องๆ ไปกินข้าวฉลองปิดเทอมกันที่ร้านบ้านรามัญ ร้านอาหารแถวสะพานปทุมธานี อาหารอร่อยดี บรรยากาศของร้านก็ดี ต้องขอบคุณคูณผู้แนะนำร้าน เมื่อวานนอกจากฉลองปิดเทอม ยังเป็นการฉลองให้ว่าที่พ่อคนใหม่อย่างเป็นทางการด้วย บอยเจ้าภาพงานนี้เลี้ยงไม่อั้นจริงๆ พวกเราไปกลุ่มใหญ่มาก และนั่งกินอยู่นานด้วย นั่งตั้งแต่บ่ายโมงจนกระทั่งสามทุ่ม สักประมาณหกโมงเย็น ทั้งร้านก็เหลือแต่โต๊ะพวกเราโต๊ะเดียว จึงเสียงดังกันได้อย่างเต็มที่ เป็นงานสังสรรค์อีกงานหนึ่งที่สนุกดี เราก็ได้ถือโอกาสปล่อยมุขอย่างเต็มที่ ที่มุขมีเยอะก็เนื่องจาก "เมา" นั่นเอง เมื่อเช้าโทรเช็คกับบอย รู้สึกจะหมดเหล้าไป 4 ขวด กินเยอะจริงๆ แต่เหล้าเมื่อวานไม่ค่อยได้ซื้อหรอก เพราะแต่ละคนห่อมาจากบ้านเกือบทั้งนั้น ของตัวเอง 1 ขวด ตั๋งรับปากว่าจะให้แบล็ค ก็หิ้วมาอีก 1 ขวด และเจ้าพีอีก 1 ขวด ส่วนขวดสุดท้ายสั่งเพิ่มในร้าน เมากันถ้วนหน้า

โอกาสนี้ก็ได้ดวลเหล้ากับพี่ป้อมอีกครั้ง หลังจากคราวที่แล้วเสียทีให้พี่ป้อมอย่างราบคาบ และคราวนี้ก็ยังเสียท่าให้แกเหมือนเดิม ฝากไว้อีกครั้งนะพี่ เมื่อคืนหลังออกจากร้านบ้านรามัญ ก็ไปกินต่อที่ร้านป.กุ้งเผา พระราม5 ที่สาขานี้ไม่ค่อยเข้าท่าเลย ร้านเงียบมาก คนน้อย เปิดแต่เพลงช้าๆ แต่อย่ากระนั้นเลย ถึงแม้จะเปิดแต่เพลงช้าๆ ข้าพเจ้าก็สามารถลุกขึ้นเต้นได้อย่างไม่เคอะเขิน ทั้งร้านลุกขึ้นเต้นอยู่คนเดียว เท่จริงๆ คนอะไรว่ะ ฮ่าๆ

พูดถึงเรื่องสอบภาษาอังกฤษนิดนึง ก็ทำด้วยความสบายใจ ทำไม่ถึงชั่วโมงก็เสร็จล่ะ เทอมหน้านี่แหละจะเจอของจริง ต้องเรียนการเขียนบทความเป็นภาษาอังกฤษ คงยากเหมือนกัน ก็เป็นจังหวะพอดีที่เทอมหน้าก็ต้องเริ่มเขียน thesis ด้วย ซึ่งได้ตั้งว่าจะเขียน thesis เป็นภาษาอังกฤษ ดังนั้นในเทอมหน้า คงได้เห็นบทความในบล๊อกนี้ เป็นภาษาอังกฤษด้วย ดังที่ตั้งใจไว้ในทีแรก เพื่อเป็นการฝึกไปในตัว แต่ตอนนี้ขอไปนอนฝันเป็นภาษาอังกกฤษ ก่อนล่ะกัน :)