สร้างบล็อคนี้ ขึ้นมาเพราะต้องการพื้นที่สักที่ไว้แสดงความคิดเห็น ระบาย เผยแพร่ หรือบันทึก อะไรก็ได้สักอย่าง เก็บไว้อ่านนานๆ แต่ไม่รู้จะทำได้นานแค่ไหน จะลองพยายามดู คงไม่มีเรื่องราวอะไรน่าสนใจ และคงเขียนเรื่องราวได้ไม่น่าสนใจ เพราะเป็นคนเขียนไม่เก่ง แต่จะลองดู และลองดู คงไม่เสียหลาย แต่คงเสียน้อย ฮ่าๆ มีเล่นมุขด้วย :)
ชอบประโยคอยู่ประโยคหนึ่ง ที่คิดขึ้นเอง แต่ไม่รู้ไปตรงกับใครหรือเปล่า ชอบเขียนประโยคนี้ไว้ที่ปกในของสมุดทุกเล่มที่มี ประโยคนั้นคือ
ชอบประโยคอยู่ประโยคหนึ่ง ที่คิดขึ้นเอง แต่ไม่รู้ไปตรงกับใครหรือเปล่า ชอบเขียนประโยคนี้ไว้ที่ปกในของสมุดทุกเล่มที่มี ประโยคนั้นคือ
"คิด ค่อย ค่อย อย่าง ค่อย ค่อย คิด"
.
คิดประโยคนี้ขึ้นมาไว้คอยเตือนตัวเอง อย่าทะนงตัว อย่าหลงระเริงมากเกินไป เพราะปกติเป็นคนที่ใช้ชีวิตโดยประมาท คิดว่ากูแน่ กูเจ๊ง
ประโยคนี้เป็นประโยคที่ได้รับอิทธิพลมาจากคำสอนของปู่ ที่สุดแสนจะคลาสสิค คำนั้นคือ
.
.
"ดีอวด อย่า อวดดี"
.
.
ความหมายอาจไม่เหมือนกัน แต่หากดูดีๆ มีความนัยแฝงลึกๆ คล้ายกัน อันนี้คิดเอง และที่ชอบอีกอย่างของทั้งสองคำคือ เป็นคำที่มีการเล่นคำสะท้อนตัวเอง โดยเอาคำข้างหน้ามาสลับเรียงลำดับใหม่ แต่ยังได้ความหมายที่สมบูรณ์ ชอบๆ
.
แต่ต่อไปคิดว่าจะพยายามเขียนบทความเป็นภาษาอังกฤษ ขอกระแดะ
สักหน่อย แต่คงมีผิดเยอะ ช่างมัน อยากเขียนอ่ะ ทำไม
บทความแรกไม่เขียนมากล่ะกัน เดี๋ยวบทความหลังๆ จะกดดัน
2 comments:
ซึ้งดี ขอจำไว้บ้างละกัน เอาของน้องไปบ้างนะ จำคนอื่นมาเลยแต่ก็ชอบมาก ณ เวลานี้ "ถ้าท้อเป็นเพียงถ่าน ถ้าผ่านจึงเป็นเพชร" แล้วของคนอื่นๆ ละใครเข้ามาก็ Post ไว้เผื่อจะได้จำไว้ใช้ ฮิฮิ
ดีๆ เข้ามาคอมเม้นท์เยอะๆนะ จะได้ทำให้บล๊อก ดูสนุกๆ
Post a Comment